Dag lieve mensen, en welkom bij de eerste kampblog. Voorlopig hebben we zeer goed weer gehad. Voor morgen is wel regen voorspeld.
Gisteren kwamen we aan op onze kampplaats. De knapen, jonghernieuwers en hernieuwers reden de benen warm tijdens hun fietstocht naar Oudsbergen. Dit verliep grotendeels zonder problemen, met hier en daar kleine technische problemen.
De jongknapen werden gebracht door hun ouders, en toonden hun meteen ook even hoe je een tent moet opzetten. Zeer leerrijk. ‘S avonds genoten we nog van een smos.
Met het constante gevaar van de weerwolf kropen we met dichtgeknepen bips in ons bedje. Na een telling in de ochtend kwamen we tot de vaststelling dat we voltallig aan de zangstonde konden beginnen. Gelukkig. We oefenden er voor het eerst ons kamplied. Op het einde kwam er ambiance in de brouwerij op de schijf ‘Opzij’ van Herman van Veen en we dansten de sardienendans.
‘S middags pakten we onze gamel voor een portie spaghetti of twee. Ik kwam tot de vaststelling dat er veel verschillende manieren zijn om spaghetti te eten. Sommigen gebruikten mes en vork, sommigen gebruikten een vork en een lepel, sommigen alleen een lepel. De gekste manier moet wel van leider Ward komen. Hij eet zijn geraspte kaas apart, en legt het naast hem op tafel, omdat hij niet graag heeft dat de kaas smelt. Vreemde stakker, die Ward.
In de namiddag werden er gewone activiteit gehouden, en een animatie waar de boeren het tegen de adel opnamen. ‘S avonds smulden we nog van wat wraps gemaakt door onze lieve kookouders, zodat we met een gevulde maag aan de Zweedse omloop konden beginnen. Het was een stevig parcours om af te leggen. De Blauwvoeters trotseerden het heuvelachtige landschap van de streek en zetten enkele mooie tijden neer. Uiteindelijk werd leider Tijs gekroond als de snelste. Tijs is ook een van de organisatoren van de Zweedse omloop. Of dit toeval is, weet ik niet, maar ik denk er het mijne van.
Ziezo, dat is alles wat ik voorlopig kwijt wil in de blog. Morgen weer een nieuwe dag. Tot dan!